Best kah masuk hospital?

Saya sudah penat bercerita mengenai kesakitan saya. Dengan ini, saya membuat selingan mengenai kawan saya pula. Saya ada seorang kawan. Kawan saya yang agak rapat. Ya, kami bekerja dibawah satu bumbung. Bumbung kaler biru. *Saya pun tak tau bumbung opis kami kaler apa sebenarnya he he he* Beliau adalah seorang yang sangat sihat. Oh tidak, bukan saya hendak mengata dia sihat = gemok. Tidak, tidak sama sekali, walaupun hakikatnya dia memang montel he he he. Maksud sihat di sini adalah, beliau tidak mengalami penyakit yang memerlukan beliau di rawat atau di masukkan ke hospital. Dan setiap kali ada rakan-rakan yang masuk hospital, beliau akan berkata "Aku teringinnnnnn nak masuk hospital". Tidakkah beliau seorang yang comel? Hanya orang yang comel sahaja teringin masuk hospital ya kawan-kawan.

Dan di kala saya berada di hospital selama berminggu lama nya ini, beliau seringkali melawat saya. Boleh dikatakan beliau adalah rating tertinggi pelawat yang sering melawat saya, selain tuan saya. Oh, saya sungguh sayang akan dia. Baik sungguh dia. Walaupun baru pulang dari outstation, beliau akan terus singgah menjengok saya. Barangkali, beliau sangat taksub hendak masuk hospital, dapat melawat pun jadi lah. Atau mungkin beliau dan tunangan beliau taksub dengan teh tarik dan puff yang dijual di hospital ini? Apakah?

Saya sering ber-YM dengan beliau. Dan beliau rajin melayani saya di kala saya kebosanan di hospital ini. Dan baru sebentar tadi beliau sekali lagi menyuarakan keinginan beliau masuk hospital. Tidakkah anda bertuah mempunyai seorang rakan seperti beliau? Mempunyai keazaman yang tinggi untuk di-warded-kan ke hospital? *LOL* Saya mendoakan agar beliau segera di campakkan ke hospital dengan cepat. Tapi bukan kerana sakit kronik, tapi kerana sakit melahirkan anak. Amin! Beliau akan berkahwin tidak lama lagi. Saya berharap, dengan perkahwinan itu beliau akan "dirosakkan" oleh tuan beliau lantas memerlukan rawatan di hospital. He he he *go Dedi go Dedi go*

Moral dari cerita saya, hargai kawan anda. *Errrr...* Ya! Mengapa saya katakan begitu? Kerana adanya kawan, adanya keceriaan hidop. Kami bersusah bersama, bersenang bersama. Kami menangis bersama. Kami ketawa bersama. Kami mengutuk bersama. Kami dikutuk bersama. Saya doakan kawan saya berbahagia senantiasa dan dilindungiNya serta dilimpahkan rezeki yang selambak-lambaknya.

:: Kawan saya, retired 'mama-san' ::

Selamat berkawan semua! Berkawan lah dengan ikhlas dan jujur. Mesej ini dibawakan secara langsung dari Bilik 6, wad 5G. *Hehehehe*